War

Dit is zo’n dag waarop alles een beetje in de war lijkt. Dat begon al met de mededeling dat vandaag de meteorologische zomer is begonnen. Raar begrip, meteorologische zomer. Een zomer is een zomer en die begint niet op 1 juni maar gewoon op 21 juni om 0.34 uur.
Vreemd is ook het tijdstip waarop ik dit stukje zit te typen. Eigenlijk zou ik nu op weg moeten zijn naar mijn smartlappenkoor, maar vandaag heb ik niet zo’n zin in zingen. Nee, er is niets met me aan de hand, niets bijzonders in elk geval, maar alles is een beetje in de war, zei ik al. Vanochtend twee huwelijken waarvan op het laatst bleek dat een ervan in het Engels moest. De ochtend was te verbrokkeld om een blog te kunnen schrijven, dus dat ben ik nu maar aan het doen.
De keuken is ook in de war. Tafels zijn zo gearrangeerd dat er plaats voor 9 eters is. De koffieclub komt bijeen. Eens in de zoveel maanden nemen wij een min af meer serieus onderwerp bij de kop om daarover elkaars gedachten en gevoelens te vernemen. Vanavond ben ik aan de beurt het onderwerp in te brengen, maar dat betekent ook dat ik voor het eten moet zorgen. In de uitnodigingsmail heb ik hen als gewaarschuwd dat het een studentikoze maaltijd wordt en dat het keukenprinsenschap aan mij voorbij gegaan is. Ik hoop minimaal dat het eten gaar zal zijn. Op wat wij samen bespreken zal ik vast en zeker nog wel terugkomen, misschien morgen al.
Het is drukkend warm. Het lijkt wel of de zomer al begonnen is, maar het is gewoon een benauwde lentedag, ook al wil het KNMI ons anders doen geloven. Ik kom verhit terug van het doen van de laatste boodschappen. Boodschappen die met de factor 4,5 vermenigvuldigd zijn. Hopelijk zijn de pannen groot genoeg om al het gekochte voedsel te bereiden.
Nu is het tijd voor een tukje, een middagdutje, al klinkt een ‘power nap’ veel energieker. Maar het wordt een dutje, past beter bij mijn gevoel.