Een paar dagen geleden schreef ik over een afgeslagen invasie. Er zou wat moeten gebeuren aan mijn gas- en elektriciteitsvoorziening. Ook bij de buren en de buren verderop. Vraag mij niet precies wat, maar het was nodig, zeiden de mannen van het bedrijf dat het allemaal zou gaan uitvoeren. Vandaag zijn ze in volle sterkte teruggekomen. In ons daarvoor veel te kleien straatje staan nu wel vijf busjes. In grote letters staat op de zijkant “JOULZ” en daarachter iets kleiner “energie-infrastructuren”. Joulz zal wel zo’n onbegrijpelijke fantasienaam zijn, zoals alle bedrijven zich tegenwoordig daarmee lijken te moeten tooien. Niks geen Philips, Albert Heijn of Douwe Egberts meer. Namen die gewoon verwezen naar de oprichters van het concern. Maar nu heten ze Nuon, Eneco of Ditzo. Zouden zo maar bewoners van Hobbitland kunnen zijn. Bij “energie- infrastructuren” kan ik mij iets voorstellen. Zeker als ik de wirwar van leidingen en buizen zie in de kuil die een aantal mannen in minder dan geen tijd hebben gegraven. Daar worden de energie-infrastructuren zichtbaar. Een paar daarvan zullen afgesloten worden. Nieuwe zullen worden aangelegd. Om mij te voorzien van wat ik al had: gas en stroom. Soms moet je dingen gewoon maar laten gebeuren en niet vragen naar het hoe en waarom.
“Het gas gaat er af”, waarschuwt een van de vele mannen mij. Ik ben blij dat Gade en ik in een boven- en benedenhuis wonen, die naar believen samengevoegd of gesplitst gebruikt kunnen worden. Het bovenhuis blijft buiten schot. Dat heeft genoeg aan zijn mogelijk niet helemaal bijdetijdse energievoorziening. Maar het blijft er wel lekker warm en ook de stroom blijft het doen.
Buiten is het een geraas van een graafmachine en een machine die een leiding onder de voortuin doorschiet. Een mini noord-zuidlijn waar straks gas door zal gaan stromen.
“We maken alles straks weer piekfijn in orde, meneer. U kunt dan niet eens meer zien dat we geweest zijn.”
Voorlopig dreunt en dendert het nog om mij heen, kloppen en boren en hakken en graven. Het lied van de arbeid. Ik luister wel en zing niet mee.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links