Luisteren

Een mens wordt in zijn leven overstelpt met adviezen, raadgevingen en tips. Zeker op gezondheidsgebied krijg ik er heel wat te verduren. Met alle kwalen en kwaaltjes die ik koester ben ik een dankbaar object. Iedereen heeft wel een tip tegen kramp in je benen tijdens de nacht, of kent een adequaat middel tegen vermoeidheid. Een ander weet hoe je eerder van een griepje af kunt komen en een derde kent uit eigen ervaring de geweldige werking van het drinken van het sap van een of andere mij volstrekt onbekende uitheemse vrucht. Mijn visboer zweert bij het geregeld eten van vette vis en op de radio hoorde ik dat het van tijd tot tijd nuttigen van een krekel of sprinkhaan goed voor lijf of leden is. Soms, heel soms volg ik zo’n advies op, maar de eerlijkheid gebied mij te zeggen dat het profijt er van mij niet altijd even duidelijk is. In veel gevallen niet eens echt waarneembaar en dat betekent dan meestal dat ik het advies laat voor wat het is. Goedbedoeld maar niet effectief. Het krijgt geen plaats in mijn systeem. Ik sla het niet echt in de wind, maar het verwatert, het lost op. En het potje magnesiumpillen blijft verder onaangeroerd, het drankje droogt in en het bezoek aan de visboer neemt af.
Een advies van een andere orde is dat je naar je lichaam moet luisteren. Maar als dat de leidraad in mijn leven zou gaan worden, dan zou ik het merendeel van mijn bestaan in bed doorbrengen. Slapen is een hobby van me en een geëigend middel tegen vermoeidheid. Mijn lichaam roept heel vaak: “Moe!” En zou ik daar altijd naar luisteren dan sliep ik een gat in de dag, deed een middagdutje en kroop er ’s avonds weer vroeg in. Dan was er nauwelijks tijd meer voor leven, maar veel meer voor dromen. Dus soms houd ik me Oost-Indisch doof voor mijn lijf. Want wat mijn lijf dicteert staat haaks op het advies dat je geregeld moet bewegen, dat je aan de gang moet blijven. En dan zeg ik tegen mijn lijf dat ik zijn roep niet wil horen, stap op mijn fiets en geef gehoor aan de oproep tot bewegen. Ik maak mijn eigen keuze, al zou het lijf vaak anders willen.