Naamplaatje

Ik ben opzoek naar een spijkertje om iets op te hangen. Ik rommel wat in een kistje waar ik van allerlei kleinigheden bewaar. Onder andere een doosje spijkers. Iedereen heeft wel zo’n  nondescript trommeltje waarvan je de deksel al lang kwijt bent met spulletjes waarvan je je afvraagt hoe ze er in terecht zijn gekomen. Soms zijn het dingen die gewoon in de prullenbak hadden gekund, maar om de een of andere -en nu al volstrekt duistere- reden  in dat blik zijn beland. Oude stekkers, wat kroonsteentjes, een duimstok waarvan een kwart is afgebroken, een bolletje touw, een restje ducktape, een spanningzoeker, een uitgedroogde tube bison-kit,een ijzerzaagje, een setje schroevendraaiertjes waarvan je als je ze nodig hebt niet meer weet waar ze liggen. Zo’n trommel dus. Rommeltrommel.
Ik heb mijn spijkers gevonden en kom bij het zeken ook een naamplaatje tegen. Het is een oud geëmailleerd naamplaatje met in stevige zwarte letters Joh.ROELOFS. Aan de bovenkant is een stuk email verdwenen, ook rechtsonder waardoor de S berooft is van zijn onderhelft. Ik zou niet weten hoe lang geleden mijn vader dat plaatje heeft laten maken. Het zat vast en zeker al op de deur van mijn geboortehuis en is mee verhuis naar de woning een paar deuren verderop in de zelfde straat waar ik tot 1971 gewoond heb. Mijn vader is overleden in 1968. Mijn moeder verhuisde kort nadat ik vertrokken was naar een bejaardenhuis, zoals dat toen heette. Ik heb waarschijnlijk bij haar vertrek het naamplaatje van de deur geschroefd en sindsdien heeft het een verborgen bestaan geleid en is uiteindelijk ongebruikte in het rommeltrommeltje terecht gekomen.
Tussen de twee voordeuren van ons huidige huis prijken nu al jaren lang twee emaillen naamplaatjes. Een met mijn naam, de andere met Gades naam. Ik heb wat met naamplaatjes.
Gaf mijn dochter steeds een nieuw naamplaatje als zij  weer een opleiding had afgerond Van Ing, via Ir naar Dr. Roelofs.
Bij Els haar foto bewaar ik het naamplaatje dat op de deur van haar huis zat: E.v.d.Pol.
Ik parafraseer de slotregels van ‘De Deur’, een gedicht van Gerrit Krol:
O, de vreugde een deur te hebben
met Roelofs erop,
de vreugde dat mijn bestaan
wat dit betreft volledig klopt.
Mijn vaders naamplaatje gaat niet meer de rommeltrommel in.