Orgeldiner

De Nijmeegse Orgelkring bestaat 50 jaar. Een halve eeuw geleden namen wat wijze mannen het initiatief om de orgelcultuur in de stad een nieuwe impuls te geven. Met als centraal punt natuurlijk het majestueuze Königorgel in de Stevenskerk. Dat initiatief leidde tot een groot aantal prachtige orgelconcerten op de zomerse dinsdagavonden en tal van andere activiteiten waar het orgel op de een of andere manier centraal stond. Festivals, kinderconcerten, excursies.
Ik ben al sinds jaar en dag  een geregelde bezoeker van de concerten. Een heerlijk rustpunt in een nu al lang niet meer hectisch bestaan. Een uur lang je onderdompelen in de betovering van het orgel. Dan weer lieflijk en zacht, je wiegend in een keur van klanken, dan weer onstuimig en opzwepend met alle registers open. Ook ging een paar keer mee op de orgelexcursies her en der in het land. Kennismaken met andere orgels die vaak toch in de schaduw bleven van onze eigen König.
En nu bestond de Orgelkring 50 jaar. Op originele wijze werd het jubileumjaar geopend. Natuurlijk was er veel muziek, maar het concert werd gelardeerd met een voortreffelijke diner op Italiaanse leest. In de kerk stonden zo’n 150 couverts feestelijk gedekt op lange tafels. In de kroonluchters brandden de kaarsen en bij de binnenkomst speelde het carillon als opmaat naar wat komen ging. En wat kwam was een feestelijke afwisseling van culinair genoegen en muzikaal genot. Tussen de gangen door klonken Bach, Frank, Puccini en consorten, vooraf gegaan door een obligaat felicitatietoespraakje van de vertegenwoordiger van het gemeentebestuur, die natuurlijk eerder weg moest en niet het hele concert kon blijven omdat het lezen  van stukken  bij een ambtsdrager voorgaat boven een jubileumviering. Hij werd niet echt gemist.
Het was een feestelijke avond met tal van onverwachte en speelse intermezzi. De spijzen konden zich meten met de kwaliteit van de muziek. Het was wat we vroeger zouden noemen een hoogwaardige avond. Hoogwaardig, een woord dat gelukkig wat uit de mode is geraakt, maar voor de viering van het 10de lustrum van de Orgelkring mag het best weer eens uit de kast gehaald worden.

2 reacties op Orgeldiner

  1. Bloggende Neef schreef:

    Ik vind het wel jammer dat je het woord hoogwaardig nog zo weinig hoort. Wanneer kom je sowieso nog hoogwaardige dingen tegen? Het is ook een enigszins besmet woord, als ik het goed proef. Hoogwaardig is elitair, niet van deze tijd, willen ze ons doen geloven. Moeten we ons niet bij neerleggen, er is al zoveel shit en ramsj. Ik ben blij dat je eindelijk iets hoogwaardig mee maakte. Daarom moet je het woord ‘gelukkig’ in de laatste zin maar weglaten.

  2. Connie Verberne schreef:

    Neef alles was in de jaren 90 hoogwaardig. Volstrekt inhoudsloze prietpraat vooral gebezigd waar de economische spinnoff moest blijken. De hoogwaardige festivals bruggen en bouwprojecten aan de rand van de stad,vlogen je om de oren. Tante pleit ervoor gelukkig te laten staan.

Laat een antwoord achter aan Connie Verberne Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *