Short

De gastouders worden bij elkaar geroepen. De gastouders van de filmmakers die te gast zullen zijn op het korte-film-festival dat begin april in de stad gehouden wordt. Een festival met wereldallure. Er hebben zich zo’n twintig mensen opgegeven om de cineasten te ontvangen. En nu zijn we uitgenodigd voor een briefing.
Ik parkeer mijn fiets vlak bij het tijdelijke kantoor van het festival. Het kan geen toeval zijn dat het een oud pand is naast een bioscoop. Het oude pand lijkt al bijna industrieel erfgoed. Op de begane grond zijn vooral jonge vrouwen bezig met het oprollen en uitvouwen van banners met het logo van het festival. Ze knikken me vriendelijk toe. “U komt voor home stay?” Ik beaam het. Een stralende glimlach: “Dat is op de eerste verdieping. Er zitten al wat mensen te wachten.” Een rastertrap leidt naar die eerste verdieping. Goed dat ik geen hoogtevrees heb. De transparante trap geeft weinig houvast. Boven wachten nog meer medewerksters, allemaal met een zwart jack met het grote witte logo. Niks geen gelikte kantoorruimte, maar een plezierige verzameling uitdragersmeubilair. “Koffie of iets anders?” Het wordt koffie, maar die moet nog even gezet worden En er wordt nog even gewacht op wat laatkomers. Drie vrolijke dames met ook weer het belogode jack heten ons welkom. Omstandig worden we bedankt voor onze bereidheid ons huis een paar dagen gastvrij open te stellen. De drie enthousiaste meiden doen dat op zo’n manier dat je warempel het gevoel krijgt ergens bij te horen. Dat onze bereidheid de succesfactor is voor het welslagen van het festival. Er wordt gecheckt of iedereen al contact heeft gehad met zijn gasten en of er afspraken zijn gemaakt. De charmante organisatie heeft alles onder controle. We krijgen een envelopje met wat euro’s voor de onkosten. Een eigenlijk overbodige symbolische bijdrage. De gastouders lijken het niet echt nodig te hebben. En we krijgen ook nog een tasje met stickers, een affiche, vrijkaartjes en chocolaatjes. Die zijn niet voor ons, maar die moeten we als welkom op het bed voor onze gasten leggen. Na een uurtje zijn we helemaal bijgepraat.
Thuis hang ik het affiche onmiddellijk voor het raam. De gasten komen over ruim 10 dagen.