Solidariteit

Vandaag is het de Internationale Dag van de Solidariteit met het Palestijnse Volk. Het is maar dat je het weet. Deze dag blijkt ooit uitgeroepen te zijn door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Het is het meest krachtige besluit dat zij genomen hebben als het gaat om de uitvoering van de VN-resolutie 181 met daarin een voorstel om het mandaatgebied Palestina in een joodse en een Arabische staat te verdelen, en Jeruzalem onder een soort internationale voogdij te plaatsen. Die resolutie werd aangenomen op 29 november 1947, maar is een zo goed als dode letter gebleven. Maar in 1977 werd deze dag als zodanig in het leven geroepen. Het is goed dat ik u er aan herinner, anders was dit krachtige besluit van de Verenigde Naties u vast ontgaan.
Ik vind het heel erg vreemd dat de Verenigde Naties besluit tot het in het leven roepen van zo’n dag. Is het ene volk het meer waard om solidair mee te zijn dan het andere? Nu is de term ‘in het leven roepen’ misschien wat overdreven, want ik geloof niet dat er nu ergens in de stad een Palestijnse vlag extra waait en van een zinderende demonstratie heb ik in ieder geval nog niets gehoord. Ik kan me ook niet voorstellen dat het besluit voor het instellen van deze dag met algemene stemmen is aangenomen, dus bij die solidariteit zijn dan ook al de nodige vraagtekens te zetten. Dit soort dagen zijn een schrijnend voorbeeld van symboolpolitieke uitspraken waar nogal wat overheden mee behept zijn. Ik herinner mij de slogan “Waddinxveen waarschuwt Zuid-Afrika voor het laatst” in de tijd dat de apartheidspolitiek onder sterke kritiek kwam te staan, maar ik geloof niet dat de toenmalige Zuid-Afrikaanse regering erg onder de indruk was van de Waddinxveense waarschuwing.
En wat is solidariteit, wat levert het op? Een verklaring, wat wel gekozen woorden en dan? Mijn oude trouwe Van Dale geeft als tweede omschrijving: “bewustzijn van saamhorigheid en (let op!) bereidheid om de consequenties daarvan te dragen.” Solidariteit houdt dus ook actie in. Bewust willen we met zijn allen soms best zijn, maar de consequenties dragen? Het moet niet te gek worden. Straks moeten we nog echt iets doen. Vandaag voor het Palestijnse volk. En morgen? Ach, morgen is er weer een dag.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *