Stammenstrijd

Hier,  zo rond Nijmegen, woonden in vroegere tijden de Bataven. Wat er rond Arnhem woonden, weet ik niet. Hoeven we niet te kennen, hebben we niet gehad. Misschien ook wel Bataven of in ieder geval een volk dat er nauw verwant mee was. Maar nu, sinds de 20e eeuw zijn er twee zeer rivaliserende stammen uit ontstaan. In de bossen rond De Goffert houden zich de zuidelijken schuil en de vlakten van Malburgen herbergen de noordelijken. Twee keer per jaar komt het tot een openlijke rituele botsing, als een vertegenwoordiging van de ene stam zich treft met de andere. Het ene halfjaar hier, dan weer daar. N.E.C. en Vitesse voetballen tegen  elkaar. De wederzijds afkeer is met name op de tribunes merkbaar. Voor wie niet bekend is met het hedendaagse voetbal: de aanhangers van de beide clubs zitten niet gezellig door elkaar op de plastic stoeltjes. Nee, de bezoekende supporters zijn in aantal zeer gelimiteerd en worden nadrukkelijk en krampachtig van de thuissupporters gescheiden en zitten opgesloten in een grote kooi. Door sommigen vergoelijkend een eigen tribunevak genoemd. Beide groepen zijn ook te herkennen aan hun eigen oorlogskleuren. Hunnie zijn in het geel-zwart gehuld, wij ( ja, ik beken het maar, ik behoor tot een van de stammen) in het rood,groen,zwart. In het clublied is die volgorde anders, want zwart rijmt zo lastig op kampioen. Alsof dat ooit aan de orde zou zijn, je moet ook durven relativeren. Beide groepen hebben hun eigen strijdliederen. Het meest gebruikte scheldwoord rond de velden is ‘homo’. Bij de ene club luidt de tekst: “Alle nekkers zijn homo”. Nekker is dan de volstrekt onjuiste benaming voor een aanhanger van N.E.C., dat in goed Nimweegs wordt uitgesproken als “Enniesee”. En de onzen, maar ik zing niet mee, ik heb zekere grenzen, brullen: “Oh yes, oh yes, dat zijn de homo’s van Vites.” Als beide spreekkoren ook maar iets van waarheid zouden bevatten, zou er voor het COC daar een wereld te winnen zijn. Ruim 12.000 potentiële leden.
De wedstrijd gistermiddag was niet om aan te zien. Een bloedeloze 0-0 was het resultaat.