Storneren

Vandaag heb ik een nieuw woord geleerd. Ik had gehoopt het woord nooit nodig te hebben, maar vandaag heb ik opdracht tot storneren gegeven. Storneren is  niet iets wat je zelf kunt doen. Dat laat je doen. Je geeft je bank opdracht het te doen. Storneren is namelijk het terugstorten op jouw rekening door de bank van bijvoorbeeld een incasso waarvoor je geen opdracht hebt gegeven. Dat blijkt dus mogelijk. Dat de bank denkt een incasso-opdracht te hebben gekregen, maar dan eentje waar jij geen toestemming voor hebt gegeven.
Gistermiddag liep ik gewoontegetrouw mijn betalingen na. Ik bleek de contributie van een Nijmeegse historische vereniging over 2010 nog niet voldaan te hebben. Foei, en uit mijn napluizingen bleek dat ik vorig jaar ook 11 maanden te laat was geweest. Maar dat had allemaal niets te maken met het bedrag waarvoor ik nu een storneringsopdracht heb gegeven. Nee, toen ik alles zo eens nakeek en mijn recente en minder recente betalingen checkte,  bleek er op 4/11/10 een bedrag van € 30,43 via een incasso-opdracht van mijn rekening te zijn overgemaakt naar een rekening op naam van “Duiven 112000”. Ik noch mijn gade weten van een incasso-opdracht en “Duiven 112000” zegt ons al helemaal niks. Bank gebeld. Die kan mij alleen maar vertellen wat mijn beeldscherm mij ook al vertelt, maar wijzen mij wel op de mogelijkheid tot storneren. Die opdracht heb ik nu dus gegeven. Of eigenlijk is het geen opdracht, maar een aanvraag tot storneren en die is nu in behandeling.
Ik vermoed een groot oplichtingsnetwerk en zie mij zelf al bij Antoinette Hertsenberg in het programma “Opgelicht”over mijn wederwaardigheden vertellen. Maar eerst bel ik de politie. En wat blijkt: voor aangifte moet je een afspraak maken. Aanstaande vrijdag om ½10 moet ik mij melden bij het Hoofdbureau van Politie. Er wordt een uur voor mij uitgetrokken. Sommige blog-onderwerpen dienen zich vanzelf aan. Wordt vervolgd.