Terugblik

22 december 1945 was het een graad of 6, een beetje een dag zoals vandaag. Ik werd geboren om 03.15 uur, nog net een boogschutter, voor wat dat ook waard is. Ik werd iets te vroeg geboren, een kleine veertien dagen. Ik werd pas in 1946 verwacht. Die vroeggeboorte zorgde er wel voor dat ik vele jaren later toch mijn dienstplicht mocht vervullen. Broederdienst gold voor iedereen die twee broers had die in dienst waren geweest en geboren was na 1-1-1946. Die twee broers had ik, maar ik kwam te vroeg. Wel bleef  ik inmiddels als laatste van het gezin over.
Uiteraard herinner ik mij niets meer van mijn geboorte al denk ik soms nog wel eens beelden voorbij te zien schieten van het moment dat ik op aarde kwam. Kan natuurlijk niet, maar ik heb geregeld een beeld van de kamer waar ik geboren ben, de voorkamer op de hoek van de Weurtseweg en Bronsgeeststraat aan de rand van het Waterkwartier. Overigens weet ik helemaal niet zeker of ik wel in die kamer geboren ben en niet op de ouderlijke slaapkamer. Er is niemand meer aan wie ik dat nu nog kan vragen.
De volgende dag ben ik gedoopt in de H. Theresiakerk, een kerk die allang is gesloopt, net zoals de kleuterschool, de lagere school en de middelbare school waar ik ooit op zat. Ook de Eindhovense academie waar ik met veel genoegen naar toe ging, is niet aan de sloperskamer ontkomen. Als ik zo terugkijk laat ik vooral puinhopen achter.
En wat zie ik als ik in de toekomst kijk? Geen 71 jaar meer in ieder geval, mag ik ook niet op hopen. Ik reken nog op een genoeglijke tijd, niet al te veel sores en met elke dag, of in ieder geval bijna elke dag, een stukje schrijven dat nergens over gaat en toch ook weer over alles. Want zo is het bestaan, alles en niets, al 25.933 dagen lang.