Terugblik

22 december 1945 was het een graad of 6, een beetje een dag zoals vandaag. Ik werd geboren om 03.15 uur, nog net een boogschutter, voor wat dat ook waard is. Ik werd iets te vroeg geboren, een kleine veertien dagen. Ik werd pas in 1946 verwacht. Die vroeggeboorte zorgde er wel voor dat ik vele jaren later toch mijn dienstplicht mocht vervullen. Broederdienst gold voor iedereen die twee broers had die in dienst waren geweest en geboren was na 1-1-1946. Die twee broers had ik, maar ik kwam te vroeg. Wel bleef  ik inmiddels als laatste van het gezin over.
Uiteraard herinner ik mij niets meer van mijn geboorte al denk ik soms nog wel eens beelden voorbij te zien schieten van het moment dat ik op aarde kwam. Kan natuurlijk niet, maar ik heb geregeld een beeld van de kamer waar ik geboren ben, de voorkamer op de hoek van de Weurtseweg en Bronsgeeststraat aan de rand van het Waterkwartier. Overigens weet ik helemaal niet zeker of ik wel in die kamer geboren ben en niet op de ouderlijke slaapkamer. Er is niemand meer aan wie ik dat nu nog kan vragen.
De volgende dag ben ik gedoopt in de H. Theresiakerk, een kerk die allang is gesloopt, net zoals de kleuterschool, de lagere school en de middelbare school waar ik ooit op zat. Ook de Eindhovense academie waar ik met veel genoegen naar toe ging, is niet aan de sloperskamer ontkomen. Als ik zo terugkijk laat ik vooral puinhopen achter.
En wat zie ik als ik in de toekomst kijk? Geen 71 jaar meer in ieder geval, mag ik ook niet op hopen. Ik reken nog op een genoeglijke tijd, niet al te veel sores en met elke dag, of in ieder geval bijna elke dag, een stukje schrijven dat nergens over gaat en toch ook weer over alles. Want zo is het bestaan, alles en niets, al 25.933 dagen lang.

3 reacties op Terugblik

  1. Thea Jordens schreef:

    Lieve Jan, van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
    Een hele fijne dag.
    Groetjes van Pierer en Thea

  2. Wim Alofs schreef:

    Jan ,
    Een aantal malen geprobeerd jou te bereiken via faceboek maar dat lukte niet dus dan maar zo proberen.In elk geval van harte en nog een gezonde tijd. Voor dat ik jou schreef heb ik even de mooie foto van je vader opgezocht. Maar plotseling gaat hij leven voor mij.Ik zie hem hangend in de boom met het hoofd naar beneden en als hij klaar was met de demonstratie zei “altijd nou jullie. Tante Anna kwam in paniek en zei dan Jan hoe kun je dat nu doen”Oefening afgelast.De andere dag als ome rustig het brood rond bracht en moeder niet was te zien hingen wij in de boom Zo zie Jan dat sommige dingen weer terug komen bij b.v bij een verjaardag.
    Jan ,het gaat je goed en tot ziens of hoors.

  3. Nichtje Thea schreef:

    Wat grappig de reactie van Wim Alofs: als ik aan je vader denk Jan – mijn oom Jan dus – dan denk ik aan jullie gezellige huis aan de Weurtseweg met de zolder waar een rekstok hing en af en toe hing jouw pa daar onderste boven aan…. zoals je weet heb ik mijn eigen vader – jouw oom Piet – helaas nooit gekend, ik was 2 jaar toen hij overleed en ik vond t altijd geweldig dat n VADER dit ook kon, ik dacht toentertijd alleen maar dat n kind dit kon…. mooi he 😉 ?

Laat een antwoord achter aan Wim Alofs Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *