Thuis

Ik ben weer thuis. Niet dat ik echt weg ben geweest, maar de afgelopen week ‘woonde’ ik overdag toch vooral op de Wedren, midden in de Vierdaagse. En nu ben ik weer thuis. Vat het gebruikelijke ritme op. Lukt nog niet helemaal. Normaal schrijf ik in de loop van de ochtend, nu is de middag al goeddeels voorbij. Te lang uitgeslapen, koffieclub gehad, nieuwe broek gekocht en bij de ANWB langs geweest voor een routekaart Frankrijk, broodje gegeten in de stad. Tonijnsalade. En nu weer thuis.
Het lijkt of ik dat weer thuis zijn ook markeer met het beginnen in een nieuw boek. ‘Panter in de kelder’ van Amos Oz. Oz kan schrijven. Oz kan heel mooi schrijven. Zinnen die je met een paar woorden het verhaal in sleuren en direct beelden oproepen. Ik lees zijn boek als een film. De hoofdpersonen figureren in een door hem opgeroepen decor. Een voorbeeldzinnetje uit het eerste hoofdstuk van het boek dat ik nu aan het lezen ben: “Dat laatste zei mama niet tegen mij of tegen papa, maar, aan de richting van haar blik te oordelen, tegen de spijker die boven onze koelkast zat en nergens toe diende.” Een zin die een hele wereld oproept. Een nergens toe dienende spijker boven de koelkast, waar de blik van de moeder op blijft rusten. En ik weet precies hoe de keuken er uitziet en ook hoe moeder en zoon zich verhouden en wat voor een huwelijk zij heeft. In een paar woorden.
Een paar woorden die mij bijna uitnodigen de muren van mijn eigen werkkamer aan een beschouwing te onder werpen en mij af te vragen wat die over mij zelf vertellen. Mijn werkkamer heeft vier muren. De muur aan de achterkant bestaat goeddeels uit een  groot raam en kijkt uit kijkt uit op de tuin. Op de vensterbank matchbox-autootjes uit mijn jeugd, een foto van een overleden jeugdvriend en nog wat rommeltjes, de tabaksdoos van mijn vader, een beeld van een pierrot, een foto van mijn peetkind als peuter, meer dan 30 jaar geleden. Naast het raam de twee diploma’s die horen bij onderscheidingen. Wat heb ik veel woorden nodig om de kleinste wand te beschrijven. Oz heeft aan een spijker genoeg. Misschien wordt dit wel een serietje. Beschrijving van wat mij overkwam aan de hand van wat er bij mij aan de muren hangt. Morgen misschien wel de lange wand, tenzij er iets spannends gebeurt. Ik ben weer thuis.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *