Verbouwing

Ik houd niet van verbouwingen. Het brengt maar onrust, stof en rommel met zich mee. Achteraf, ja achteraf valt het allemaal wel weer mee. Als alles is opgeruimd en de nieuwe toiletgroep of frisse uitbouw glanzend van nieuwheid staan te pronken. Ooit, bijna in een vorig leven, in een ander huis werd er 12 m² aan de woning toegevoegd. De hele achterpui schoof 2 meter op. Ons nog jonge gezinnetje bivakkeerde gedurende de weken dat de verbouwing duurde op de logeerkamer. Dat was onze woonkamer geworden. Ik zie nog het grote oranje zeil dat de verbouwing van de rest van het huis scheidde. En inderdaad stof en rommel en vreemde mannen in je huis. Ons huis werd hun werkterrein. Gast in je eigen onderkomen.
In het huis waar ik nu woon  is nooit echt ingrijpend verbouwd. Een nieuwe wc,  een steviger vloer in de beide badkamers, een fris gestuct plafond, een andere keukeninrichting. Maar zelfs bij die kleinere ingrepen, verspreid over vele jaren, krijg ik de kriebels. Ik doorsta manmoedig het verbouwingsproces, maar echt gelukkig wordt ik er niet van.
Nu wordt er elders fors verbouwd. Mijn eigen supermarkt gaat op de schop. Veertien dagen lang gaan ze bezig. Ik zal mijn winkel nauwelijks meer terug kennen. Belendende woonhuizen zijn opgekocht om toegevoegd te worden aan het winkelarsenaal. Het parkeerterrein en de fietsenstalling worden gedomineerd door grote hijskranen en er lopen mannen met bouwhelmen in en uit. Mijn supermarkt is een bouwplaats geworden. Straks, over veertien dagen wordt de zaak heropend en ik zal de weg kwijt zijn in mijn zo vertrouwde grootgrutterij. Natuurlijk zullen de looproutes aangepast zijn aan de modernste inzichten op het gebied van klantenbinding en mij in verleiding brengen meer te kopen dan ik eigenlijk van plan was. Tot die tijd zal ik mijn daagse inkopen doen bij een andere supermarkt, iets verderop, maar toch dichtbij. Daar ken ik de weg niet of nauwelijks en zal zoeken naar de kaasafdeling, de groentenhoek. En als ik de weg daar een beetje ken gaat mijn eigen supermarkt weer open en moet ik weer een nieuwe route leren. Het leven blijft een avontuur en ik houd niet van verbouwingen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *