Auteursarchief: Jan Roelofs

Op de borden in het natuurgebed staat het heel duidelijk aangegeven. Meer dan de inmiddels gebruikelijke anderhalve meter wordt hier geadviseerd op minstens 50 meter afstand te houden. Nee, niet van de recreërende medemens, maar van de grote grazers die … Lees verder →

Als je al meer dan dertig jaar bij elkaar bent mag je veronderstellen dat de onderlinge rolverdeling min of meer vast ligt. Hoe avontuurlijk je soms ook zou willen leven, dream on litlle boy, is het op de achterhand hebben … Lees verder →

Soms lijkt het of er alleen maar ellende in de wereld is. Bosbrand daar, vergissingsbombardement elders, politieke onrust dichtbij, presidentsverkiezingen in Amerika, valpartijen in de Tour, schietende politieagenten, stijgende zeespiegel, van de trap vallende buurvrouwen, niet afvlakkende curves, bezuinigingen op … Lees verder →

Op het moment dat de horeca in verband met het uitbreken van de pandemie moest sluiten, nu al weer een paar maanden geleden, betekende dat ook het einde van het plezierige en wat kneuterige maar gezellige koffiecafeetje aan het begin … Lees verder →

Ik ben naar de pedicure geweest. Dat is niks wereldschokkends. Zoals er verder ook maar weinig in mijn leven nog wereldschokkend genoemd kan worden. Eigenlijk heb ik nooit iets wereldschokkend meegemaakt, laat staan veroorzaakt. Ooit had ik het idee dat … Lees verder →

Ik ben een groot-consument als het om televisie gaat. Ik zie vaak en veel. Ik weet ook wel dat dat en koste gaat van lezen. De krant wordt elke dag door mij wel doorgebladerd, maar ik zou meer tijd moeten … Lees verder →

Zo’n half jaar moeten we nu in het nieuwe normaal leven. Een normaal dat zich op anderhalve mater afstand van mij bevindt. Het is ook een normaal dat in heel veel gevallen niets heeft van het oude nog steeds herinnerde … Lees verder →

Het is een mooie zomerse dag in september. Een dag die uitnodigt om in een koesterend zonnetje tegen een schutting in de tuin te zitten. Het is een idyllisch plaatje,  een parafrase op een kinderliedje van vroeger. De tuin ligt … Lees verder →

Vandaag werd de zesde etappe van de Tour de France 2020 gereden. Deze etappe voert onder ander dwars door het plaatsje Saint Hyppolite du Fort in de Cevennen. Het is in dit dorp dat mijn neef en zijn vrouw nog … Lees verder →

Over een paar maanden hoop ik 75 te worden. Nee, dit is geen vooraankondiging van de festiviteiten die zich mogelijk op deze heuglijke dag zullen afspelen. Zoals de laatste jaren gebruikelijk zal zelfs dit markante aantal jaren op bescheiden wijze … Lees verder →