Categoriearchief: blog

Heel mijn werkzame leven heb ik nooit bedrijfskleding gedragen. Dat is op zich geen verdienste, maar in mijn reguliere functie hoefde ik geen uniform aan. Het is duidelijk dat ik mijn militaire diensttijd niet als werk beschouw, want in de … Lees verder →

Ik plaatste een vergroting op Facebook van een groepsfoto waar mijn vader opstond. Ik weet niet wanneer die foto is genomen. Ergens begin jaren vijftig, eind veertig van de vorige eeuw, denk ik. Ik tuur lang naar die uitvergroting en … Lees verder →

Ik trek een paar laatjes van een kastje open. Dat heb ik al tijden niet gedaan. Het kastje staat op mijn werkkamer. Een kastje met zes laatjes. Zes laatjes met lang vergeten spullen. In ieder geval spullen die ik niet … Lees verder →

Ik breng geregeld mijn stem uit. Niet alleen als de overheid mij vraagt aan te wijzen wie ik graag als mijn vertegenwoordiger in Tweede Kamer, provinciale staten, gemeenteraad of waterschap wil hebben door eens in de zoveel jaar een vakje … Lees verder →

Binnenkort krijgen we weer gasten. We hebben geregeld gasten, daarvoor is ons huis uitermate geschikt. Twee logeerkamers, die samen een douche, toilet en een klein keukentje tot hun beschikking hebben. En ook nog een eigen voordeur. Als we de tussendeur … Lees verder →

De man was er van overtuigd geweest dat het allemaal voorbij was. Allemaal, alles. Het was mooi geweest, er was genoeg genoten. Nee, hij overdacht niet wat er in zijn leven zo al gebeurd was. Hij keek niet terug en … Lees verder →

Het klinkt wat mij betreft haast ongelooflijk, maar ik heb een paar sportschoenen versleten. Jaren geleden volgde ik een revalidatietraject en onder leiding van fysiotherapeuten deed ik allerlei oefeningen om iets van de teloor gegane spierkracht weer terug te krijgen. … Lees verder →

In zit middenin “Grand Hotel Europa“, de lijvige roman van Ilja Leonard Pfeijffer. Het is eigenlijk veel meer dan een roman. Dan is het weer een liefdesverhaal, dan weer bevat het een essay over de toestand in Italië of de … Lees verder →

Heel af en toe kwam de pastoor op huisbezoek. Ik was nog een manneke van niks en ik geloof ook niet dat er een afspraak werd gemaakt. Zo maar ineens stond de pastoor op de stoep. Voor mij was dat … Lees verder →

Ik ben sinds kort een zo goed als ambteloos burger. Een van de laatste vrijwilligersfuncties die ik nog had heb ik beëindigd. Ik heb zo goed als niets meer te doen. Ik was penningmeester van een werkgroep die zich bezighield … Lees verder →