Maandelijks archief: oktober 2012

Het is zondagochtend. Tegen elven. Er zijn jaren geweest dat ik rond deze tijd in de kerk zat. Zeker een jaar of achttien, negentien in de Theresiakerk in het Waterkwartier. Toen ik eenmaal in Eindhoven ging studeren verliep dat wekelijkse … Lees verder →

Ik weet niet hoe vaak Gade het gisteren heeft uitgeroepen. Bij elke nieuwe lunchgast moest zij het weer een keer vertellen: “Dit heb ik nog nooit meegemaakt, dat het zo’n lekker weer is op mijn verjaardag.” Het was ook fantastisch … Lees verder →

Het kan niet aan haar leeftijd liggen. Die verspringt vandaag pas. Vandaag is Gade jarig. Maar gisteren zijn we op weg van het boshuisje in de Achterhoek naar huis. Net als we bij Deventer de snelweg op draaien, zegt ze … Lees verder →

De Roskam is een oude Gorsselse herberg. Vaste pleisterplaats als Gade en ik weer eens in de Achterhoekse bossen verblijven. Deze reis zijn we er maar een keer geweest. Voor de middagkoffie, Gade drinkt thee. Misschien dat we er straks … Lees verder →

Nu de meeste mensen de kerk achter zich hebben gelaten, zijn ze wanhopig op zoek naar vervangende rituelen. Want de behoefte daaraan blijft de mensen aangebakken.  Gisteren ben ik weer in zo’n tempel van de nieuwe beleving geweest. Thermen Bussloo. … Lees verder →

Het huisje in de Achterhoek waar we geregeld verblijven was deze week bezet. Het buurhuisje niet. Dat ligt op een steenworpje afstand in het zelfde mooie bos aan een lemen weg. Het is een mooi licht huisje, net helemaal opgeknapt … Lees verder →

Op weg naar een paar dagen Achterhoek stoppen we even in Arnhem. We rijden over de weg waar alleen nog maar 100 kilometer gereden mag worden. Niet meer, wel minder. Maar het is duidelijk, één maximumsnelheid tussen Arnhem en Nijmegen. … Lees verder →

Gade en ik verzaken deze zaterdag onze koffieclub. We hebben te lang van de warmte van het zaterdagochtendbed genoten en zijn laat op. De koers wordt verlegd. Dit keer niet naar de stad maar met de overbuurvrouwen op weg naar … Lees verder →

Gade heeft een soort reünie-afspraak met het gezelschapje waarmee ze de afgelopen zomer in de Pyreneeën was. Gade is van die vier mensen de enige die een gade is. De andere drie bekennen geen man of vrouw. Omdat ik Gade … Lees verder →

We moeten nog even wachten voor we naar binnen mogen. Maar het wachten wordt veraangenaamd door een soort flashmobachtig gebeuren. Uit de groep wachtenden maakt zich een aantal jongelui los. Dansers. Ze dansen een vrolijke choreografie en begeleiden zich zelf … Lees verder →