Maandelijks archief: oktober 2016

Ik lees het blog van mijn neef over eten. Natuurlijk zet mij dat ook aan het denken over wat ik met eten heb. “Ha, ha,” hoor ik nu degene zeggen die mij en mijn overgewicht kennen: “Het is wel duidelijk … Lees verder →

De zaterdagavond kent zo zijn vast patroon. Na de maaltijd, vast pandoer, is het tijd voor ‘Nederland zingt’. Ik ben verslingerd aan dat tv-programma van de EO waar galmende orgelklanken en schallende trompetten de samenzang vanuit statige kerken begeleiden. Ik … Lees verder →

Mijn kinderen zijn bij mij op het eten. Dat komt niet zo vaak voor. Er moet een reden voor zijn en die is er dit keer. Doet er niet welke, volkomen irrelevant voor het verdere verhaal. Als we zo bij … Lees verder →

Gisteren scheef ik een stukje over Harrie, onze poes. Nee, niet bang zijn, vandaag gaat het niet over haar. Ik vind dat je de berichten over je huisdier moet doseren. Natuurlijk is Harrie de meest bijzondere kat ter wereld, een kat … Lees verder →

Vanochtend naar de dierenwinkel geweest. Dat is op zich geen wereldschokkend nieuws. Maar ja, welk nieuws schokt de wereld nu nog wel. We zijn gewend aan het raken aan aanslagen en terreurdaden, lijken erbij te horen  als te laat bezorgde … Lees verder →

Hechte vriendschappen hebben het niet altijd nodig elkaar veel te zien. Ze zijn er gewoon. Hebben genoeg aan het elkaar af en toe ontmoeten en dan weer bevestigd zien wat je voor elkaar bent. Het stramien van de halfjaarlijkse ontmoetingen ligt … Lees verder →

Eens in de veertien dagen zing ik in bij de Jammerlapjes. Een prachtige naam voor dit smartlappenkoor waar ik van harte in mee galm. We zingen daar vooral voor onze eigen lol, een man of acht en een veelvoud aan vrouwen. … Lees verder →

Natuurlijk heeft ze het gewaardeerd dat ik over haar schreef, een paar dagen geleden. Dat wil ze toch wel even wijt. Maar ook dat het wat haar betreft niet anoniem had gehoeven, met alleen maar een letter aangeduid. Maar zo … Lees verder →

Ik sta minimaal twee keer per dag voor de spiegel. Bij het ochtendritueel en het avondritueel. Scherend of tandenpoetsend. De meeste keren kijk ik achteloos langs mij zelf heen, in gedachten elders. Ik kijk, maar zie eigenlijk niets. Soms zie … Lees verder →